مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و زنان عادی

مقدمه: طرحواره­های ناسازگار اولیه و سبک­های دلبستگی ناایمن زیربنای بسیاری از اختلالات روانشناختی هستند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی طرحواره­های ناسازگار اولیه و سبک­های دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و مقایسه آن با زنان عادی انجام شد. روش­کار: این مطالعه علمی- مقایسه­ای در سال 1393 بر روی دو گروه 30 نفری (گروه زنان عادی و گروه زنان مبتلا به واژینیسموس) انجام شد. زنان مبتلا به واژینیسموس به روش نمونه­گیری هدفمند از طریق ارجاع توسط متخصصان زنان و زایمان، روان پزشکان و روان شناسان شهر تهران انتخاب شدند و با زنان عادی که از نظر متغیرهای سن و تحصیلات با گروه اول همتا شدند، مورد مقایسه قرار گرفتند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه طرحواره­های ناسازگاراولیه یانگ- فرم کوتاه و مقیاس سبک­های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 20) و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته­ها: میانگین نمرات تمام طرحواره­های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به واژینیسموس به طور معناداری از میانگین نمرات افراد عادی در این مؤلفه­ها بیشتر بود (01/0>p). سبک دلبستگی دو گروه در زیرمقیاس نزدیکی و اضطرابی تفاوت معناداری داشت (01/0>p)؛ به طوری که زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی به طور معناداری از سبک دلبستگی اضطرابی بیشتر و از سبک دلبستگی نزدیکی کمتر استفاده می کردند. در سبک دلبستگی وابستگی دو گروه تفاوت معناداری نداشتند (1/0=p). نتیجه­گیری: زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی دارای طرحواره­های ناسازگار اولیه بیشتر و سبک دلبستگی اضطرابی می­باشند.